Evden Çalışma Ve Ulaşılamama Hakkı

Pandemi sebebiyle evden çalışmanın mesai saatlerinde yarattığı esneklik, çalışanların ulaşılmama hakkını elinden mi alıyor?
İşverenin tek taraflı iradesi ile uzaktan çalışma uygulamasına geçmesi, çalışma koşullarında esaslı değişiklik teşkil eder. İş Kanunu 22. Madde gereğince işveren ancak bu durumu işçiye yazılı olarak bildirmek suretiyle yapabilir. Bu şekilde yapılmayan ve işçi tarafından altı iş günü içinde yazılı olarak kabul edilmeyen değişiklik işçiyi bağlamaz. Kaldı ki işçi bu değişikliği de kabul etmek zorunda değildir. İşveren bu halde değişikliğin geçerli bir nedene dayandığını yazılı olarak açıklamak ve bildirim süresine uymak suretiyle iş sözleşmesini feshedebilir.
Ayrıca iş sözleşmelerinde işverenin işçinin çalışma yerini değiştirebileceğine ilişkin hüküm bulunması halinde işbu hükmün dürüstlük kuralına uygunluğuna dikkat edilmelidir. Bu sebeple uzaktan çalışma ile esnetilen mesai saatleri durumu doğmakta ve çoğu çalışan sınırlar çizilmediği için “uzaktan çalışmadan” doğal olarak memnun olmamaktadır.
“Mesai saatleri dışında ulaşılmama hakkı”
Mesai saatleri haricinde e-posta cevaplamak, raporları iletmek kimi çalışanlar için günlük çalışma rutininin bir parçası oldu. Mesai saatleri dışında “ulaşılamama hakkı” (right to disconnect) Türkiye’de açık şekilde kabul edilmese de Anayasa’nın 50. Maddesi ile işçinin dinlenme hakkı kabul edilmiştir. Bunun yanı sıra 4857 sayılı İş Kanunu ve bağlı yasal mevzuat ile çalışma ve dinlenme sürelerinin, 24 saat içerisinde kesintisiz olarak 12 saat olduğu da ayrıca kabul edilmiştir.